Her şey bir noktayla başlamıştı.
Baktıkça küçülen nokta, küçüldükçe derinleşen.
Hacim olarak küçük, mana olarak büyüyen bir alandı benim için.
Bütün sırlarımı ona gömdüm, gözlerimle saatlerce üstünü örttüm.
Hatırlamak için bazen dürttüm.
Umudu ve hüznü gizlemiştim ona, gören bendim bir de benim gösterdiklerim.
Mahremimdi benim, yaban gözler değemezdi.
Hakiki Dost’a ve dostlara malumdu.
Zaten dostlar değil mi noktadan dahi mana çıkarabilen.
Bakmanın görmek olmadığını,
Görmenin ermek olmadığını,
Kalbe dokunmanın kalpten istemekle olacağını bilen dostlardı onlar.
Nokta küçüktür ama, manası hissedenler için çok büyüktür.
23 nisan 2009
Yasin.
niyedir bilemiyorum bu yazı beni aldı benden götürdü çok uzak diyarlara…. hislerime öyle dokunduki ruh halimin hali nicedir bilemiyorum….ve neden ağlattı beni bu yazı onu hiç bilemiyorum….
belkide Hakikatin hakkını veremediğim içindir.
kimbilir.
Bir Katre !
Dirilişe vesile olup hakikate erdirecek,
Ezelden ruhuma üflenen vahyi hissettirecek kimbilir!
BUNU UNUTMA, HATIRLA AMA
Bir tatlı ömür gibi gitmeye niyetlendin,
ayrılık atına eyer vurdun inadına.
Ama bizi unutma, hatırla ama.
Sana temiz dostlar, iyi dostlar, bağdaş dostlar
yeryüzünde de var, gökyüzünde de var.
Eski dostla ettiğin yemini, hatırla ama.
…
…
…
Mevlana
Yolculuk yaraşır ancak insana,Yolun sonu varıyorsa Mevla’ya…
Big bang hesaba katılırsa aslında bütün kainat bir noktanın genişlemiş hali.
Ayrıca Hz. Ali buyurmuş ki “ilim bir noktaydı cahiller onu çoğalttı!”