Üşüyorum içten içe…
Üşeniyorum ısınmaya
Bilmem ki;
İstesem,
Vazgeçsem,
Üşenmesem,
Üşümem mi?
Üşüyen yüreğim
Isıtmaya muktedir ne var ki?
Sorulara astım aklımı
Akılsız nede güzelim
Akılsızım güzelim
Akıl her şeyi akledemez ki!
Yürek olmalı yücelen
Secde anı buna şahit
Akıl ile görmek ne mümkün
Akıl ile ısınmak ne mümkün
Aklım zaten beni üşüten
Üşütmüşüm güzelim
Aklımı üşütmüşüm
Sanki çıkılmaz bilmeceler deyim
Bir yüreğime hükmedebilsem
Benim de aklettiğim şeye bak
Yüreğime hükmetsem, yürek denebilir mi hala…
Ama bilirim ucundan tutup çevirebilirim
O’nu; göz yağmurların da yumaşatıp,
Hükmün sahibine yöneltebilirim
Akıllım ben yürekli olmaya talibim
Sen aklınla yaşa,
Çok yaşa…
14/11/09
Yasin
Asıl meziyet yüreği ısıtabilmek..
Mevlâ Teâlâ Hazretleri kalplerimizi soğutmasın, îmandan mahrûmiyet en büyük mahrûmiyettir.
mrb.çok güzel bir beyit
Doküldü umudumun Gözyaşları…
Döküldü
Umundumun göz yaşları
caresizligin bir kara
bir bulut gibi,
Ruhumu sardıgı
vakitteyim..
mutsuzlugun
şafakını göremedim
hiç…
yuzlerde mutsuzluk sureti
tadılansa hep acı kederdi
gönlümün derdi
belkide
kendimleydi
‘SUS ve BEKLE’ dedi
bir dost
BEKLE
YARADAN yarattıgını
elbette gercege
kavuşturur..
döküldü
umudumun göz
yaşları..
elimde bir fenerle
kuşluk vakti
yollardayım
gece güne merhabalarda
bense sessiz,
sensiz
sokaklardayım
tek dostum
varlıgıyla
huzurdayım
biliyorum ki
o şah damarından
daha yakında…
dualar
ona…istekler
ona…aglamalar
ona….
Dökülse de
Umudumun göz yaşları
Bu yaşları silme
Umudu
Mutluluk verir
YARADAN’a
Döküldü
Umudumun göz
Yaşları….
Gökte melekler
Dualara amin dedi
YARADANIM
Gözüm yaşını
Sildi
Eller semaya
Yürekler imana
Dündü
Topraktan gelen
Bu beden,
Yavaşça toprağa
Kondu…
Anladım ki bu
Ölüm
Ölüm
YARADANA kavuşmakmış
YARADAN la
Buluşmakmış
Albeni ya İLAHİ
Albeni ki cemaline
Kavuştur bu
Yaralıyı
Al beniiii