Ay: Nisan 2008

Hayatım, canım, canan’ım, kıymetli efendim sana layık olmaktan o kadar uzağım ki!

Bir görsem yüzünü , dokunabilsem eteğine , ruhunun güzellikleriyle hemhal olabilsem.

Senin beni sevdiğin kadar bende seni sevebilsem

Sesinde sessizliğimi eritsem

Sessizliğinde ruhumu eğitsem

Nefsimi ayaklarına sersem

Tüm sersemliğimle yolunda sürünsem

Bilmem ki sana ualşabilir miyim?

Bilmem ki senin kadar sevebilir miyim?

Nur cemalinle aydınlatsan dünyamı,

Sımsıkı sarılsan bana,

Kavrasan tüm benliğimi,

Aşkınla ısıtsan üşüyen yüreğimi,

Ulaştırsan beni RABB’E.

Sevgine muhtacım efendim.

Muhammed Yasin Osmanoğlu 

25 nisan 2008  / İstanbul

LEYLA’ YA
Aşk cihanda yok iken
Ben aşıktım ol Leyla’ya
Sevda nedir, bilinmezken
Ben aşıktım ol Leyla’ya
Ben aşıktım ol Sultan’a

Kays, Mecnun olmadan
Ferhat dağları delmeden
Züleyha, Yusufa gülmeden
Ben aşıktım ol Leyla’ya
Ben aşıktım ol Sultan’a

Adem, dünyaya inmemişti
Hevva ile şeytana kanmamıştı
Ağlayıp günahına yanmamıştı
Ben aşıktım ol Leyla’ya
Ben aşıktım ol Sultan’a

Ateş  toprağa düşmez iken
Bulutlar suyu saçmaz iken
Gökte kuş uçmaz iken
Ben aşıktım, ol Leyla’ya
Ben aşıktım ,ol Sultan’a
Bedenlerde can  yok idi

Kainat, temiz ve pak idi
Gönüllerde sevgi Hak idi
Ben  aşıktım, ol Leyla’ya
Ben aşıktım ,ol Sultan’a

Aşk  Hak’tan gelen gür sestir.
İnsana üflenen bir nefestir.
Yürekte yankılanan makestir.
Akıllar gönüllerin esiridir.
Ben aşığım ,ol  Leyla’ya
Ben aşığım, ol Mevla’ya

Harun Bozkurt

NEYLESİN
Bu  derdime Mevla derman olmadı
Halime , Lokman Hekim neylesin.
Yaralı  kalbime merhem sürmedi
Bu yaraya Doktor, tabip neylesin.
Neylesin can, bu garip neylesin
Derdine bir çare, kimden beklesin.

Şu dağlarda  rüzgarım  esmedi.
Kimse akan gözyaşımı silmedi.
Bir can bana “canım” demedi.
Can neylesin canan neylesin.
Neylesin can, bu garip neylesin
Derdine bir çare, kimden beklesin.

Bu dünyanın kahrını hiç çekemedim.
Ağladım içlice, derdimi diyemedim.
Geçti ömrüm kıymetin bilemedim.
Kıymeti bilinmeyen zaman neylesin.
Neylesin can, bu garip neylesin
Derdine bir çare, kimden beklesin.

Feryat ettim; insanlar beni duymadı,
Haykırdım; dağlar, taşlar anlamadı,
Halimi arza mecalim hiç kalmadı,
Diktiğim fidanlar bile çiçek açmadı,
Toprağa ekilen fidan neylesin

Neylesin can, bu garip neylesin
Derdine bir çare, kimden beklesin.

Harun Bozkurt

AŞK-I EZELİ
Aşk ile hüsran bulan varsa; benimdir.
Aşka kul, köle olan varsa; benimdir.
Aşka kanayan bir göz varsa; benimdir.
Aşkı anarak ölen varsa, benimdir.

Aşka kanıp hicran içen bendendir.
Libas diye hüznü giyen bendendir.
Ayrılığı sinesine  çeken  bendendir.
Ölüm gününü vuslat bilen bendendir.

Kimse bilmez aşk acısını benden özge
Kimse yanmaz bu ateşte benden özge
Kendini aşık diye avutan  kimse
Aşk için ölmez  dahi benden özge.

Aşk varmış  cihanda ezelden benimle
Aşkın kaderi yazılmış ezelden benimle
Bir aşık dünyaya gelmezden önce
Aşk ile ölürmüş ta ezelden benimle.

Harun BOZKURT