Elimde ilk defa Sezai Karakoç’un bir kitabı var.Ama ne kitap; 9 kitabın (şiir) bir kitapta cem edilmiş hali, lafı fazla uzatmadan rastgele bir sayfa açıyoruz ve sözü şaire bırakıyoruz:
Bir vakitler niçin
Böyle büyük tutulmuş ölçüleri
Çocuklar bile biliyor
Cezayir’in ekmek sepetleri
Filistin’in ekmek sepetleri
Anne ne koysun içine
Ekmek mi çocuk mu
Düşmanın ilk baktığı
Ekmek sepetleri
Dolmayı bekleyen
Ekmek sepetleri
Ve boşalmayı
Ekmek sepetleri
Her eşya gitse
Kalacak tek eşya
İnsana en aykırı
Cezayir’de ekmek sepetleri
Filistin’de ekmek sepetleri
(1970)
Hüzün gülleri !
gül basılı bağırlar
acep neden sancılı ?
yüreklerdeki umutlar
acep neden alındı?
mevlaya inandılar
acep bundan mı suçları?
imanlı yüreklerine
acep neden çengel takıldı?
çocukların umutları
acep neden çalındı?
annelerin karınları
acep neden yarıldı?
gariptiler onlar
acep neden bırakılmadı ?
zulmün pençesine
acep kimler takıldı?
kimler istedi bunu?
kim için ne için ?
neden bitmez bu zulm
nereye kadar?
ne zaman bitecek bu sancılı yaşlar?
hangi vakit huzur kavuşacak ONLARA.
Gazze’den bize ne kaldı, ya Aişe? [1]
Gazze`de saklı düşler kaldı…iptal edilmiş düşler
yok ettiler kardeşlerimizi yaktılar ve de yıktılar…kuşattılar birbir dillerdeki “LA İLAHE İLLALLAH MUHAMMEDUR RESULULLAH” lafzını.
kapatmaya çalıştılar islamâ giriş kapısını…
iman ateşlerini söndürmeye çalışan zalimlerin ateşi hiç söndürülmeyecek ebediyyen yaşayacak “BAKİ OLASIN ZALİMLER İÇİN EY CEHENNEM”
nokta nokta kavrulacaklar yürekleri kavuranlar…onlar kendileirni galip sanacaklar malubiyetin içine gire gire
bu dünyada galip olan zalim
öte dünyada malup olacaktır ELHAMDÜLİLLAH.
———————————————————
Allah’ın “muhakkak” diye vurguladığı haberiyle, hiç kuşkuya yer kalmaksızın bilmemizi istediği üzere, “Hâlâ ara[m]ızda olan Allah Rasûlü” [Hucurat, 7], yüzünde o sonsuz tebessümüyle soracaktı:
-Ya Aişe, bize Gazze’den ne kaldı?”
-Yâ Rasulallah, gördüğünüz gibi, sadece şu hayatta kalanlar…
Efendimiz (sav) şöyle diyecekti:
-Hayır, ya Aişe, hayatta kalanlar değil, hayatından olanlar bize kaldı.”
Ne mutlu O’na kalanlara.. Ne mutlu, O’nun adına şimdiki canını verip ebedî can alanlara..
Ne mutlu canını imanına şahit kılıp, imana can katan şehitlere…
O’na (sav) kalmaya değer kurban oluncaya kadar hayatta kalmak duasıyla…[2]
…
dipnot: [1]-[2] Senai DEMİRCİ.