Doküldü umudumun Gözyaşları…

6 Replies to “Doküldü umudumun Gözyaşları…”

1. allahı taala her canlıyı yaratıgı gibi onu tekrar kendine döndürecektir.ellerimiz semada ona dua etmeliyiz ve afımızı istemeliyiz
   yarabi huzuruna vardığımdakurumus bir yaprak gidi önünde savrulmak istemiyorum benide afet benide bağısla ölum anı geldiginde sana koşarak gelmeliyim yarabi gecenin sesizliğinde hep seniaradım agaran günle birlikte yeniden diriltin beni sana zikredeyim veyine seni arıyayimyarabi ben seni hep ruhumun derinliklerin de buldum seni yarabi

2. Sus!

   Sustuğum gün
   Sen konuşma
   Bozulmasın büyüsü sessizliğin…

   Sustuğum gün
   Suskunluğumdan sanma,
   Hele dil bilmezliğimden hiç değil;
   Konuşmak neye yarar kimi zaman…

   Sustuğum gün
   Konuşacak sözüm olmadığı
   Ya da kalmadığı
   Ya da sözlerin
   Hiç bir anlam taşımadığı demek değil…

   Kimi zaman
   Konuşmamak,
   Susmak,
   Hele de konuşmaya susayacak kadar
   Susmak gerek.

   Sustuğum gün
   Sen konuşma
   Sakın konuşma!..

   Bir susmak, bin konuşmaktan
   Daha çok şeyler söyler yerinde…
   Yerinde,
   Bin söylemden daha etkilidir bir susmak.

   Sustuğum gün bil ki
   Suskunluğum konuşmaktadır
   Hatta haykırmaktadır avaz avaz

   Öyle bir sus, öyle bir sus ki
   Duysun herkes sessizliğinin sesini
   Duysun herkes suskunluğunun avazını

   Sadece konuşmak anlatmaz ki niyazını
   Bir sus ki
   Duyulsun suskunluğun!..

   Öyle bir susalım ki hep birden
   Suskunluğumuzun nidası yükselsin gökyüzüne
   Sarsın yeryüzünü sessizliğimiz
   İşitsin duymayan kulaklar sessizliğimizi
   Öyle bir işitsin ki
   Yürekleri hoplasın suskunluğumuzdan

   Sanmasınlar ki sessizliğimiz
   Duyarsızlığımızdan

   Aman bir sus!..
   Binlerce sus!..
   Sus!….

   Mehmet Demir

3. aslında öle güzel anlatmışki içimdekini.
   hani küçük bi çocuk suç işlediğinde annesi ona bağırdığında yine nasıl annesinin eteklerine sarılarak ağlar ya bizde aynen öyleyiz suçum ne olursa olsun bana ne kadar kızarsa kızsın yine O’nun secdesinde ağlamayı nasib etsin çünkü başka kapımız yok.Rabbim cümlemizin yaralarını rahmetiyle sarsın amin.

4. Döküldü
   Umundumun göz yaşları
   caresizligin bir kara
   bir bulut gibi,
   Ruhumu sardıgı
   vakitteyim..
   mutsuzlugun
   şafakını göremedim
   hiç…
   yuzlerde mutsuzluk sureti
   tadılansa hep acı kederdi
   gönlümün derdi
   belkide
   kendimleydi
   ‘SUS ve BEKLE’ dedi
   bir dost

   BEKLE
   YARADAN yarattıgını
   elbette gercege
   kavuşturur…..rabbim tut ellerimden beni… bizi kimselere bırakma….ben sustum sen konuş yarabbb…..

5. Allahim yar ve yardimcimiz ol aylardir dardayim ölümü düsünüyorum yuvami kurtar esimin kalbine bir damla sevgi damlat bana karsi yuvama huzur ve ferah ver ya rabbim kimsem kalmadi sana siginiyorum medet allah medet ya muhammed. kimselere zorda darda birakma.Amin Amin Amin

6. SUSmayı öğrendim. Yaşadıklarım, ıstıraplarım suskunluğun en keskin kılıç olduğunu öğretti bana. Gönül gözü kapalı insanlara konuşmanın, saatlerce anlatmanın, ağlamanın hiçbir tesiri olmuyor. Sadece O’nunla konuşmak, O’na anlatmak, O’nunla paylaşmak. Rabb’im ellerimden tut ve beni bırakma. Bana cefa verenlere susuyorum ve diyorum ki Rabb’im ben sustum, sen konuş. En büyük teslimiyet, en bulunmaz deva bu.Sessizliğim senden, seni dost edinmemden, senin yanımda olduğunu bilmemden.Dilerim bu suskunluğum eşimin yüreğini hoplatır, O’nu yola getirir. Cuma günü hürmetine AMİN der misiniz sevgili SUSmayı bilenler.